Polarisatie als doel

Nederland heeft al enkele jaren te maken met een maatschappelijke onvrede. Dit uit zich in een populisme gericht op de gevestigde orde en de allochtonen/moslims. De komende week komt de langverwachte film van Wilders uit. De polarisatie zal naar mijn idee dan zijn hoogtepunt bereiken.

Een genuanceerde standpunt is niet meer van deze tijd. Je bent voor een multiculturele samenleving of je bent er tegen. De onvrede en onzekerheid bij een deel van de bevolking uiten zich soms in racisme en xenofobie. Soms wordt de oorzaak gelegd bij de snel veranderende samenstelling van de bevolking. De werkelijke redenen van onvrede heeft deels te maken met de toenemende bestaansonzekerheid. Dit is een gevolg van onder andere globalisering en de afbouw van de sociale zekerheid.

Debatteren en problemen benoemen om een stap verder te komen is goed. Maar debatteren met als doel polariseren brengt de samenleving ernstige schade toe. Daarom is het van belang om aan de slag te gaan met zaken die mensen echt bezig houden. Zaken als bijvoorbeeld veiligheid, onderwijs, werk en inkomen in plaats van het debat over de islam. Er moet gesproken worden met mensen in wijken en op de werkvloer. Dan zal duidelijk worden dat kleur geen rol speelt bij de ervaren problemen en zorgen.

Na de film van Wilders zullen bruggenbouwers heel hard moeten werken om de boel bij elkaar te houden. Voor mensen die als doel hebben om te polariseren zal het een feest zijn. Nu maar hopen dat er ook mensen zullen zijn die gewoon doorgaan met het aanpakken van de echte problemen.